keuze

Wat was hij geschrokken toen hij haar daar in dat ziekenhuisbed zag liggen.De liefde van zijn leven verbonden met allerlei apparatuur die haar in leven hield. Het leek of ze sliep maar de artsen waren maar al te duidelijk geweest. Uit alle onderzoeken was gebleken dat er geen hersenactiviteit meer was en dat de vrouw waar hij zo van hield eigenlijk al dood was.

Al vrij snel na dit nieuws was iemand bij hem gekomen om te praten over orgaandonatie. Het donorregister was geraadpleegd maar daar was haar naam niet in voor gekomen. Misschien dat hij wist wat ze gewild zou hebben. Hij had de man alleen maar aan kunnen staren. Hij had geen flauw idee. Ze stonden aan het begin van hun leven, waren druk bezig samen een toekomst op te bouwen, dan denk je toch niet aan doodgaan?

Vaag herinnerde hij zich dat ze na die show op tv, die orgaandonorshow waar al die ophef over was geweest, had gezegd dat ze eigenlijk niet wist of ze zo’n risicovolle operatie over zou hebben voor een wildvreemde maar dat het anders lag als het voor haar moeder of zusje zou zijn. Maar dat ging over doneren terwijl je in leven was dus daar had hij niet veel aan.

Hij ging op zoek naar haar ouders. Hij vond Ed en Hanneke in de familiekamer, stilzwijgend verbonden in hun verdriet. Hij besloot maar meteen met de deur in huis te vallen: “De transplantatiecoördinator is net bij mij geweest met de vraag of ik wist of Lotteke orgaandonor zou willen zijn. Hij had het donorregister al geraadpleegd maar kon daarin niks vinden. Weten jullie hoe ze daar over dacht?” Hanneke was de eerste die reageerde:”Ja, daar was Lotteke altijd heel duidelijk in. Zij vond dat die keuze niet bij haar lag maar bij degene die van haar hielden. Voor haar maakt het namelijk geen verschil meer maar wel voor degenen die afscheid moeten nemen.”

Dankbaar keek hij zijn schoonmoeder aan. Dat klonk inderdaad als zijn Lotteke. Ze vond dat iedereen recht had op zijn eigen keuze en wilde een ander niet vast leggen. Maar eigenlijk had hij het heel fijn gevonden als ze dit nou eens wel had vastgelegd. Dan had hij geweten dat hij mocht beslissen en dat zij met elke keuze vrede zou hebben.